emptying my mind first
kasi hindi pa ako makatulog.
sige. psychoanalysis again? mukhang tagalog ang entry na ito.
ok. mahirap bumasa ng tao. mahirap na. baka mali pala tingin mo tapos nanghusga ka kaagad. dapat talaga maging maingat tayo sa mga ganitong bagay. kasi life-changing ito. pero hindi naman talaga ito ang dapat na nandito, kasi malalim na ito. mababaw lang dapat, para makatulog na ako.
may mga taong bato. mukhang bato. pusong bato. sarado isip. sarado kamao. may mga taong hard on the outside but soft on the inside. parang tootsie roll na lollipop. tigasin ang image pero alam mo yon, parang kalamay ng puo. masyadong senti. masyadong sensitive. artistic. non-rigid. at, kahit pa anong gender, may mga tao talagang ganito.
may mga crowd pleaser. tanggap lang nang tanggap. tapos pag napuno... pwedeng, umapaw, sumabog. meron namang kebs lang sa mga ibang tao. ano ka, only citizen of this world? hala...
ewan ko ba, pero ngayong gabi ay naiinis ako. ngayon lang. pero umaga na pala no. kanina naman ok naman ako. ngayon ngayon lang ako naiinis. ewan ko ba. nalilito pa rin ako. sino ba ako? ano ba kaya ko gawin? ano ba ang mga bagay na dapat kong alisin sa sarili ko? ano ba ang mga bagay, o gawain na di ko dapat nilalapitan, o ginagaya? kaya ko pa b ang sarili ko? has my consciousness grown larger than myself?
sabi ko nga sa sarili ko, resulta ng isang introspection, hindi ako pang-poetry talaga. gumagwa lang ako ng tula for humor. yung tipong petty lang na humor. katatawanan. ka-cheapan. para sa akin hindi naman yun poetry, although it contains all the elements. hindi ko nararamdaman so, hindi. mas prosaic ako. ganito. blog entry. alam ko na kung bakit. nung comm3 class namin nung tuesday, nagimpromptu kami. prose lang yon, malamang-lamang. ok naman english ko. pero magulo isip ko. i suck at organization. magulo utak ko. mga ideas man, o gawain (kahit ngayon bilang vp, at inhinyero staff) ay hindi ko maipila ng maayos. i am not procrastinating siguro. i just cannot sort my priorities right. kaya siguro nagkakanda-leche-leche buhay ko... kunwari nung last sem. na-overwhelm din kasi ako, so, hindi ako nakapag-organize. burara ako. o baka naman nasa content ang focus ko, hindi sa form.
i still have no capacity to enter a (bf/gf) commitment kasi kahit sarili ko nga, di ko na maalagaan, ibang tao pa kaya. tsaka naman. bata pa naman ako. read: i can still enjoy being single (career po muna). ang kapal din kasi ng mukha ko. ang dami ko namang gustong gawin. pero, kaya ko ba? 4 na ang planner ko, kasi worried ako na hindi ko maorganize ang lahat ng kailangan ko gawin, pero nakakatulong ba yun?
sana. sana. hay.
sige. psychoanalysis again? mukhang tagalog ang entry na ito.
ok. mahirap bumasa ng tao. mahirap na. baka mali pala tingin mo tapos nanghusga ka kaagad. dapat talaga maging maingat tayo sa mga ganitong bagay. kasi life-changing ito. pero hindi naman talaga ito ang dapat na nandito, kasi malalim na ito. mababaw lang dapat, para makatulog na ako.
may mga taong bato. mukhang bato. pusong bato. sarado isip. sarado kamao. may mga taong hard on the outside but soft on the inside. parang tootsie roll na lollipop. tigasin ang image pero alam mo yon, parang kalamay ng puo. masyadong senti. masyadong sensitive. artistic. non-rigid. at, kahit pa anong gender, may mga tao talagang ganito.
may mga crowd pleaser. tanggap lang nang tanggap. tapos pag napuno... pwedeng, umapaw, sumabog. meron namang kebs lang sa mga ibang tao. ano ka, only citizen of this world? hala...
ewan ko ba, pero ngayong gabi ay naiinis ako. ngayon lang. pero umaga na pala no. kanina naman ok naman ako. ngayon ngayon lang ako naiinis. ewan ko ba. nalilito pa rin ako. sino ba ako? ano ba kaya ko gawin? ano ba ang mga bagay na dapat kong alisin sa sarili ko? ano ba ang mga bagay, o gawain na di ko dapat nilalapitan, o ginagaya? kaya ko pa b ang sarili ko? has my consciousness grown larger than myself?
sabi ko nga sa sarili ko, resulta ng isang introspection, hindi ako pang-poetry talaga. gumagwa lang ako ng tula for humor. yung tipong petty lang na humor. katatawanan. ka-cheapan. para sa akin hindi naman yun poetry, although it contains all the elements. hindi ko nararamdaman so, hindi. mas prosaic ako. ganito. blog entry. alam ko na kung bakit. nung comm3 class namin nung tuesday, nagimpromptu kami. prose lang yon, malamang-lamang. ok naman english ko. pero magulo isip ko. i suck at organization. magulo utak ko. mga ideas man, o gawain (kahit ngayon bilang vp, at inhinyero staff) ay hindi ko maipila ng maayos. i am not procrastinating siguro. i just cannot sort my priorities right. kaya siguro nagkakanda-leche-leche buhay ko... kunwari nung last sem. na-overwhelm din kasi ako, so, hindi ako nakapag-organize. burara ako. o baka naman nasa content ang focus ko, hindi sa form.
i still have no capacity to enter a (bf/gf) commitment kasi kahit sarili ko nga, di ko na maalagaan, ibang tao pa kaya. tsaka naman. bata pa naman ako. read: i can still enjoy being single (career po muna). ang kapal din kasi ng mukha ko. ang dami ko namang gustong gawin. pero, kaya ko ba? 4 na ang planner ko, kasi worried ako na hindi ko maorganize ang lahat ng kailangan ko gawin, pero nakakatulong ba yun?
sana. sana. hay.
posted by cookiemonster at 2:36 AM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home